Dit was de laatste gewone maandag voor de vakantie. Want de week erna zou er geen les meer gegeven worden, maar worden er enkel examens overlopen en gekuist worden.
Deze maandag was het ook de gelegenheid voor mijn ouders om de school te bezoeken. Mijn ouders hadden voor 40 paar zwembandjes gezorgd. Veel kinderen van onze school hebben sinds een paar weken voor wij hier aankwamen heel veel schrik om het water in te gaan. Er is namelijk iemand van een andere school verdronken in het water. Omdat veel leerlingen het zelf hadden waargenomen is er een angst ontstaan, wat ik ook helemaal begrijp. Ook niet alle leerlingen zijn even goede zwemmers. Je kunt het niet vergelijken met ons onderwijs waar er elke week of om de twee weken met de leerlingen naar het zwembad gegaan wordt waar de leerlingen dan les krijgen. Dit was een belangrijk argument om naar zwembandjes te vragen als sponsoring. Vandaar dat ik mijn ouders de opdracht had gegeven om ‘floaters’ te kopen.
Nadat mijn ouders in het gastenboek hadden geschreven en de zwembadjes aan Mister James hadden gegeven, was het tijd voor een rondleiding in de school. Voor mij was het een vreemde ervaring om in alle klassen binnen te gaan en er een ontvangst te krijgen. Omdat ik er al twee maanden rondliep was dit een beetje vreemd. Maar al bij al was het wel fijn om in alle klassen nog eens binnen te gaan. Ondertussen ken je al zoveel leerlingen dat het interessant is om te zien hoe ze zich in de klas gedragen en te kijken hoe de leerkracht les geeft. Ook al hadden we in het begin van ons verblijf hier twee weken geobserveerd, is het anders om gewoon even de klas binnen te vallen.
Verder zijn mijn ouders ook een les van mij komen bijwonen. Mijn mama vertelde Madame Fidelis en mij dat het een heel fijne ervaring was om eens een les van hun dochter in ‘reallife’ te zien. Ook de feedback van mijn ouders was heel fijn. Mijn mama is namelijk een heel kritische als het op schoolwerk aankomt. En aangezien zij zelf ook af en toe voor de klas staat, maakt dat het al niet makkelijker om altijd positieve commentaar te krijgen. Maar deze keer was het ontzettend verrassend positief. Mijn dag kon al niet meer stuk. Ik moest een nieuw hoofdstuk beginnen en het onderwerp was ‘optellen van breuken met gelijke noemer’. Omdat Teacher Wim tijdens zijn verblijf mij tips had gegeven om vanuit een hoeveelheid te vertrekken als het om breuken ging, had ik deze tip ook meegenomen. De leerlingen moesten uit een groep van bijvoorbeeld 8 honden twee honden nemen en dan er nog eens twee bij doen. Dan was het duidelijk voor hen dat het er vier uit 8 waren (4 out of 8).
De leerlingen hadden het vrij snel onder de knie en de oefeningen gingen heel vlot. Mijn dag was helemaal geslaagd door de positieve commentaar en de geslaagde les.
Wat mij helemaal gelukkige maakte die dag was een initiatief van Madame Fidelis. Blijkbaar had ik haar, met mijn beloningssysteem en het spel met de vermenigvuldigingen en delingen een idee gegeven. Toen ik in de klas binnen kwam zag ik allemaal papieren boven het bord hangen waar alle namen van de leerlingen van de klas opstonden. Iedereen had zijn eigen kolom. Als de leerlingen goed hadden gewerkt kregen ze een sticker in hun kolommetje. De kinderen worden zo ook gemotiveerd om goed te werken. Ze zien het de hele dag door in de klas hangen en als ze zien dat een bepaalde leerling meer stickers heeft dan hem/haar dan zal deze leerling ook beter zijn best willen doen. Wat was ik blij om dit te zien. Ik was zo gelukkig dat Fidelis iets met mijn ideeën heeft gedaan en zo weet ik ook dat dit in de klas gaat blijven nadat ik weg ben.
Na een geslaagde dag ben ik nog gaan eten met mijn ouders omdat het hun laatste avond was. Ik heb afscheid genomen en snel in mijn bedje gekropen.
Deze maandag was het ook de gelegenheid voor mijn ouders om de school te bezoeken. Mijn ouders hadden voor 40 paar zwembandjes gezorgd. Veel kinderen van onze school hebben sinds een paar weken voor wij hier aankwamen heel veel schrik om het water in te gaan. Er is namelijk iemand van een andere school verdronken in het water. Omdat veel leerlingen het zelf hadden waargenomen is er een angst ontstaan, wat ik ook helemaal begrijp. Ook niet alle leerlingen zijn even goede zwemmers. Je kunt het niet vergelijken met ons onderwijs waar er elke week of om de twee weken met de leerlingen naar het zwembad gegaan wordt waar de leerlingen dan les krijgen. Dit was een belangrijk argument om naar zwembandjes te vragen als sponsoring. Vandaar dat ik mijn ouders de opdracht had gegeven om ‘floaters’ te kopen.
Nadat mijn ouders in het gastenboek hadden geschreven en de zwembadjes aan Mister James hadden gegeven, was het tijd voor een rondleiding in de school. Voor mij was het een vreemde ervaring om in alle klassen binnen te gaan en er een ontvangst te krijgen. Omdat ik er al twee maanden rondliep was dit een beetje vreemd. Maar al bij al was het wel fijn om in alle klassen nog eens binnen te gaan. Ondertussen ken je al zoveel leerlingen dat het interessant is om te zien hoe ze zich in de klas gedragen en te kijken hoe de leerkracht les geeft. Ook al hadden we in het begin van ons verblijf hier twee weken geobserveerd, is het anders om gewoon even de klas binnen te vallen.
Verder zijn mijn ouders ook een les van mij komen bijwonen. Mijn mama vertelde Madame Fidelis en mij dat het een heel fijne ervaring was om eens een les van hun dochter in ‘reallife’ te zien. Ook de feedback van mijn ouders was heel fijn. Mijn mama is namelijk een heel kritische als het op schoolwerk aankomt. En aangezien zij zelf ook af en toe voor de klas staat, maakt dat het al niet makkelijker om altijd positieve commentaar te krijgen. Maar deze keer was het ontzettend verrassend positief. Mijn dag kon al niet meer stuk. Ik moest een nieuw hoofdstuk beginnen en het onderwerp was ‘optellen van breuken met gelijke noemer’. Omdat Teacher Wim tijdens zijn verblijf mij tips had gegeven om vanuit een hoeveelheid te vertrekken als het om breuken ging, had ik deze tip ook meegenomen. De leerlingen moesten uit een groep van bijvoorbeeld 8 honden twee honden nemen en dan er nog eens twee bij doen. Dan was het duidelijk voor hen dat het er vier uit 8 waren (4 out of 8).
De leerlingen hadden het vrij snel onder de knie en de oefeningen gingen heel vlot. Mijn dag was helemaal geslaagd door de positieve commentaar en de geslaagde les.
Wat mij helemaal gelukkige maakte die dag was een initiatief van Madame Fidelis. Blijkbaar had ik haar, met mijn beloningssysteem en het spel met de vermenigvuldigingen en delingen een idee gegeven. Toen ik in de klas binnen kwam zag ik allemaal papieren boven het bord hangen waar alle namen van de leerlingen van de klas opstonden. Iedereen had zijn eigen kolom. Als de leerlingen goed hadden gewerkt kregen ze een sticker in hun kolommetje. De kinderen worden zo ook gemotiveerd om goed te werken. Ze zien het de hele dag door in de klas hangen en als ze zien dat een bepaalde leerling meer stickers heeft dan hem/haar dan zal deze leerling ook beter zijn best willen doen. Wat was ik blij om dit te zien. Ik was zo gelukkig dat Fidelis iets met mijn ideeën heeft gedaan en zo weet ik ook dat dit in de klas gaat blijven nadat ik weg ben.
Na een geslaagde dag ben ik nog gaan eten met mijn ouders omdat het hun laatste avond was. Ik heb afscheid genomen en snel in mijn bedje gekropen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten