De twee lesjes wiskunde gingen vandaag weer uit naar het herhalen van maaltafels. Je merkt in Kenia een duidelijk verschil met niveau van beheersing van de maaltafels met dat van België. In het tweede leerjaar wordt er bij ons al verwacht dat de leerlingen ze allemaal kunnen opsommen alsof het niets is. Hier, in Kenia, kennen de leerlingen wel het systeem hoe ze aan de uitkomst komen, maar kan het soms 5 minuten duren voor de leerlingen de uitkomst kunnen geven. Omdat ik de tafels wil automatiseren bij de kinderen had ik kaartjes gemaakt met de vermenigvuldiging en de uitkomst op. Zo kon ik de tafels afgaan met de leerlingen en als ze het niet wisten kon ik ze een visueel beeld geven. Ik merkte een sterke vooruitgang maar kon nog steeds zo mijn zwakke en sterke leerlingen er uit halen. Omdat ik het zo erg vond voor de zwakkere hoe zij soms voorschut worden gezet voor de hele klas, moest ik een systeem vinden om ze te helpen.
Toen ik ’s avonds thuis kwam wist ik meteen wat ik ging doen. Kaartjes maken per tafel met de vermenigvuldiging en uitkomst erop. De volgende dag zou ik het aan de leerlingen geven en ze uitleggen wat ze er mee moesten aanvangen.
Toen ik ’s avonds thuis kwam wist ik meteen wat ik ging doen. Kaartjes maken per tafel met de vermenigvuldiging en uitkomst erop. De volgende dag zou ik het aan de leerlingen geven en ze uitleggen wat ze er mee moesten aanvangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten