Jambo beste vriendjes en vriendinnetjes!

Ik ben 3e jaars studente aan de KHK Vorselaar en vertrek op 4 februari naar Kenia om daar les te geven.
Ik zal 3 maanden verblijven in het vrijwilligershuis van Rainbow4kids.
Deze organisatie is opgericht door Katrien Vermeersch. Voor meer informatie: http://www.rainbow4kids.be/
De school waar wij lesgeven is gelegen in Ukunda. Dit dorpje is niet zo ver gelegen van een belangrijke stad in Kenia; Mombasa.

Waarom heb ik voor Kenia gekozen?
Wel in 2008 ben ik voor drie weken naar Zuid-Afrika getrokken. Ik heb daar ontzettend mooie natuur gezien en de cultuur goed kunnen opsnuiven.
Tijdens de reis was ik een gesprek aan het voeren met onze gids en kwam het er op neer dat ik zeker een keertje naar Kenia moest ontdekken.
Toen ik ontdekte dat onze school de mogelijkheid aanbood om naar Kenia te gaan, wou ik mijn kans meteen grijpen.

Als leerkracht is het natuurlijk ook belangrijk om stil te staan bij de zaken die ik daar kan leren. Deze trip is een uitgelezen kans om meer te ontdekken op vlak van diversiteit in de klas en les geven op andere manieren dan die wij aangeleerd krijgen in onze opleiding.



We trekken met 8 naar Ukunda, 5 studenten afkomstig van KHK Vorselaar en 3 studenten afkomstig van XIOS Hasselt.


Zo, hopelijk hebben jullie veel leesplezier.
Kom af en toe eens een kijkje nemen om mijn avontuur te volgen.



Kwaheri!
Anso

woensdag 21 maart 2012

Dag 41: 16/03/2012

Vrijdag was het eerst tijd voor PPI waarbij de leerlingen per religie gaan samen zitten en bidden. De Upperclass wordt wel gescheiden van de lower.
Deze keer was ik nog eens een kijkje bij de katholieke upperclass gaan nemen. De stereo stond aan en het was tijd om samen liederen te zingen. Iedereen, ook de oudste leerlingen, lijken de tijd van hun leven te hebben. Het is ongelofelijk om te zien hoe iedereen staat te springen en te zingen. Na de muziek werd er dan nog een stuk gepredikt door Teacher Joyce. Dit ging over het feit dat je geduld moet hebben en dat God het goed met je voor heeft. Je hoeft geen angst te tonen dat het niet goed met je zou aflopen. Nee, God zorgt ervoor dat alles goed komt.
Na de godsdienst was het tijd voor mijn les wiskunde. Omdat het spel zo goed in de smaak was gevallen bij Madame Fidelis en de leerlingen, had mijn leerkracht gevraagd om vrijdag tijdens de beide lessen wiskunde ook naar buiten te gaan en verder al spelend de vermenigvuldigingen leren.
Maar omdat ik eerst nog de ‘Champion of multiplications’ wou zoeken in mijn klas, was het daar eerst tijd voor. Bijna de volledige les ging hier aan verloren. Maar de leerlingen waren heel enthousiast en ze bleven mee zoeken naar de uitkomst ook al lagen ze al uit het spel. Dit wil dus zeggen dat de betrokkenheid de hele les vrij hoog lag. Waar ik dan ook weer heel blij om was.
In de namiddag ben ik dan wel met mijn klasje naar buiten gegaan om het spel te spelen. Het is elke keer al vrij duidelijk geweest welke groep het sterkst is. Groep 3 heeft een leerling bij hun in de groep die sinds dit jaar nieuw is op school. Zij is een echte bolle boos. De vermenigvuldigingen lijken heel erg geautomatiseerd te zijn bij haar en de oefeningen geven dan ook geen enkel probleem bij haar.
Tijdens creative hebben we onze Wild Life Parken afgemaakt en met PE was het weer tijd voor de dagelijkse competitie tussen de meisjes en de jongens van mijn klas. De vorige keren waren de meisjes altijd al de overwinnaar geweest, maar op vrijdag was het de topdag van de jongens. Hun geluk kon dan ook niet meer op toen ik de winnaar bekend maakte.
Voor ik naar het strand vertrok met 4, 5, 6, 7 en 8 heb ik nog snel alle Wild Life Parken aan elkaar opgehangen in de klas en zo was de klas weer kleurrijk ingericht door de kinderen.
Toen we na het zwemmen thuis aankwamen moesten we snel onder de douche springen om ons klaar te maken om bij de ouders van Charlotte te gaan eten. Er stond ons niet alleen eten te wachten maar ook nog eens een verrassing. We waren allemaal heel benieuwd naar het grote gebeuren in de villa. Toen we er aan kwamen werd het snel duidelijk wat er ons te wachten stond. Er was een Keniaanse dansgroep in de tuin aan het opwarmen om ons een schitterende show te tonen.
Voor het aperitief was het tijd voor de eerst dansen en daarna was hun laatste dans al snel aangebroken. De groep heeft ons zeker kunnen entertainen en we zijn de ouders van Charlotte heel dankbaar voor deze verrassing.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten