Jambo beste vriendjes en vriendinnetjes!

Ik ben 3e jaars studente aan de KHK Vorselaar en vertrek op 4 februari naar Kenia om daar les te geven.
Ik zal 3 maanden verblijven in het vrijwilligershuis van Rainbow4kids.
Deze organisatie is opgericht door Katrien Vermeersch. Voor meer informatie: http://www.rainbow4kids.be/
De school waar wij lesgeven is gelegen in Ukunda. Dit dorpje is niet zo ver gelegen van een belangrijke stad in Kenia; Mombasa.

Waarom heb ik voor Kenia gekozen?
Wel in 2008 ben ik voor drie weken naar Zuid-Afrika getrokken. Ik heb daar ontzettend mooie natuur gezien en de cultuur goed kunnen opsnuiven.
Tijdens de reis was ik een gesprek aan het voeren met onze gids en kwam het er op neer dat ik zeker een keertje naar Kenia moest ontdekken.
Toen ik ontdekte dat onze school de mogelijkheid aanbood om naar Kenia te gaan, wou ik mijn kans meteen grijpen.

Als leerkracht is het natuurlijk ook belangrijk om stil te staan bij de zaken die ik daar kan leren. Deze trip is een uitgelezen kans om meer te ontdekken op vlak van diversiteit in de klas en les geven op andere manieren dan die wij aangeleerd krijgen in onze opleiding.



We trekken met 8 naar Ukunda, 5 studenten afkomstig van KHK Vorselaar en 3 studenten afkomstig van XIOS Hasselt.


Zo, hopelijk hebben jullie veel leesplezier.
Kom af en toe eens een kijkje nemen om mijn avontuur te volgen.



Kwaheri!
Anso

woensdag 21 maart 2012

Dag 45: 20/03/2012

Dinsdag, de dag dat mijn ouders zouden arriveren. Eerst natuurlijk naar school en mijn ‘fantastisch’ spel uitproberen. Ik ging dus vermenigvuldigingen en delingen opzeggen. De leerlingen moesten dan eerst per twee de uitkomst zoeken en als ze de uitkomst op hun kaartje hadden staan moesten ze recht springen en zeggen ‘I know the answer’. De eerste kreeg dan de kans om te zeggen wat de uitkomst was en te bewijzen of ze het op hun kaartje hadden. Als dit het geval was kregen ze een katje om op hun kaartje te zetten. Zo moesten ze om het snelst 1 kaartje vol hebben. Dan mocht deze winnende groep rechtspringen en roepen; ‘BINGO’. In het begin was het spel niet zo duidelijk voor de kinderen. Zij wilden zo graag een katje verdienen dat ze gewoon rechtsprongen en het antwoord uitschreeuwden terwijl ze het helemaal niet op hun kaartje hadden staan. Natuurlijk was dit wel heel grappig om te zien. Maar toen had ik toch besloten om de stappen op het bord te schrijven die ze moesten maken.
In de namiddag was het dan ook duidelijk voor de leerlingen en was het spel helemaal geslaagd.
Om half 4 mocht ik de klas verlaten van Madame Fidelis. Ik was natuurlijk ook toestemming gaan vragen bij Mister James of ik de school vroeger mocht verlaten. Dit was allemaal geen probleem. Ik mocht om kwart voor 4 de motor opstappen om naar de airstrip van Ukunda te gaan om daar mijn ouders op te wachten. Om 10 voor 4 stond ik daar al samen met Saolo. Hij had me naar daar gebracht en wachtte samen met mij tot mijn ouders arriveerde. Toen mijn ouders eindelijk van het vliegtuigje stapte merkte ik dat ik nog nooit zo blij was geweest om ze te zien. Maar ik zou snel genoeg gewoon worden aan hun aanwezigheid.
Ik ben mee mogen rijden naar hun hotelletje waar ik nog eens geconfronteerd werd met het contrast van het dorpje dat een halve kilometer verder ligt van al deze hotels. Het hotel van mijn ouders is wel niet zo overdreven groot in tegenstelling tot alle andere hotels langs de kust van Diani Beach. Het is er zeer rustig en is geschikt om even wat te bezinnen. Na 2 uurtjes bij babbelen ben ik terug naar het volunteer house gekomen omdat Jackson voor ons inktvis ging klaarmaken. Natuurlijk wou ik de kok zijn specialiteiten eens proeven en ik moet zeggen, slecht was het zeker niet. Mijn vakantie was goed van start gegaan. Ik heb nu vakantie tot maandag zodat ik wat tijd kan doorbrengen met mijn ouders. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten