Vrijdag, de dag van het zwemmen. Donderdag waren Quinten en ik er zo goed als uit, wie welke klas zou nemen. Ik ging het derde nemen en hij het vierde. Ik was ervan overtuigd dat ik goed zou kunnen opschieten met de klasleerkracht en de leerlingen zou ik nog wel leren kennen. Ondertussen kende ik er toch al een paar.
Dus we hadden overlegd dat we op onze laatste observatiedag eerst naar het vierde zouden gaan en dan in de namiddag naar het derde. Zo gezegd, zo gedaan. De leerkracht van 3 en 4 waren al op hoogte dat we in hun klas zouden lesgeven. Dus toen ik in het derde in de namiddag binnen kwam kreeg ik meteen mijn lesonderwerpen voor maandag van wiskunde. Toen ik het boek goed bekeken had, heb ik nog een aantal vragen gesteld en zo was ik klaar om aan mijn les te beginnen.
Rond kwart na 3 zijn we de klas uitgegaan en hebben we ons klaargemaakt om terug met 4,5,6,7 en 8 naar het strand te trekken. De leerlingen waren weer in volle glorie, want we gingen nog een keer naar het strand. De tochten van en naar het strand zijn altijd heet. Ik was blij dat we aan de zee aankwamen, want de frisse wind daar, koelt je meteen af. We hadden het idee om lijnen te trekken in het zand om een duidelijke afbakening te maken voor de leerlingen. Zo wisten ze in welk gebied ze mochten zwemmen. Mama Rainbow kwam nog eens een kijkje nemen bij ons en was blij wat ze zag. De lijnen vielen erg in de smaak bij haar. Dat was fijn om dat te horen. Zo blijf je enthousiast om andere leuke dingen te verzinnen. Onze dag was weer geslaagd!
Na het zwemmen zijn we huiswaarts getrokken en hebben we ons snel gedoucht om vervolgens weer te gaan eten. Na een heerlijke maaltijd was er een twijfel of we nog weggingen. Uiteindelijk ben ik samen met Astrid en Stijn nog een stapje in de wereld gaan zetten en zijn de andere naar huis gegaan. Omdat het een van de laatste avonden was van Ingrid vonden we het fijn dat we met haar nog een laatste keer op stap te gaan. Ook mijn eerste nachtelijk rit met de moto is dan een feit geworden. Ik moet eerlijk zijn, ik was een beetje bang. Maar dat vooral in de bochten.
Dus we hadden overlegd dat we op onze laatste observatiedag eerst naar het vierde zouden gaan en dan in de namiddag naar het derde. Zo gezegd, zo gedaan. De leerkracht van 3 en 4 waren al op hoogte dat we in hun klas zouden lesgeven. Dus toen ik in het derde in de namiddag binnen kwam kreeg ik meteen mijn lesonderwerpen voor maandag van wiskunde. Toen ik het boek goed bekeken had, heb ik nog een aantal vragen gesteld en zo was ik klaar om aan mijn les te beginnen.
Rond kwart na 3 zijn we de klas uitgegaan en hebben we ons klaargemaakt om terug met 4,5,6,7 en 8 naar het strand te trekken. De leerlingen waren weer in volle glorie, want we gingen nog een keer naar het strand. De tochten van en naar het strand zijn altijd heet. Ik was blij dat we aan de zee aankwamen, want de frisse wind daar, koelt je meteen af. We hadden het idee om lijnen te trekken in het zand om een duidelijke afbakening te maken voor de leerlingen. Zo wisten ze in welk gebied ze mochten zwemmen. Mama Rainbow kwam nog eens een kijkje nemen bij ons en was blij wat ze zag. De lijnen vielen erg in de smaak bij haar. Dat was fijn om dat te horen. Zo blijf je enthousiast om andere leuke dingen te verzinnen. Onze dag was weer geslaagd!
Na het zwemmen zijn we huiswaarts getrokken en hebben we ons snel gedoucht om vervolgens weer te gaan eten. Na een heerlijke maaltijd was er een twijfel of we nog weggingen. Uiteindelijk ben ik samen met Astrid en Stijn nog een stapje in de wereld gaan zetten en zijn de andere naar huis gegaan. Omdat het een van de laatste avonden was van Ingrid vonden we het fijn dat we met haar nog een laatste keer op stap te gaan. Ook mijn eerste nachtelijk rit met de moto is dan een feit geworden. Ik moet eerlijk zijn, ik was een beetje bang. Maar dat vooral in de bochten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten