Onze laatste dag van onze eerste week stage is van start gegaan met het gemeenschappelijk bidden. Deze keer ging ik niet mee met de leerlingen van het 4e, 5e, 6e, 7e of 8e jaar mee maar ging ik met mijn eigen klas naar een lokaal. Dit wordt altijd door het eerste uur van vrijdag in beslag genomen. Nadien ben ik met mijn leerlingen naar de klas gegaan en zijn de lessen weer gewoon doorgegaan.
Deze keer vond ik mijn les heel geslaagd. Alle leerlingen hadden de leerstof onder de knie en konden makkelijk antwoord geven op de vragen. Ik was zo fier op hen. Ik ben er van overtuigd dat de leerlingen dat konden zien aan mijn gezicht. Het geeft in Kenia veel meer voldoening om een geslaagde les te geven. Niet dat ik niet tevreden ben als ik een goede les heb gegeven in België maar je kan hier zien dat de leerlingen vaak veel achterstaan met de leerstof. En als het dan lukt om alle leerlingen de oefeningen te laten maken, ben ik zo gelukkig!
Om kwart na 3 was het tijd om naar het strand te trekken. Deze keer was ik zelf een beetje laat omdat ik nog even op het derde leerjaar moest ‘passen’. Samen met Charlotte ben ik dan wat later naar het strand getrokken. Daar aangekomen zagen we dat de leerlingen zelfs nog niet in het water zaten. Dus we hadden niets gemist. Ik ben langs de kan blijven staan om alles in het oog te kunnen houden. Als je langs de kant staat dan heb je een goed overzicht over de situatie. Ik heb daar een hele tijd met Madame Bernice staan praten. Zij is de leerkracht van het eerste leerjaar. Ze vertelde mij over de Islamieten en de Katholieke in Kenia. En dan hebben we België met Kenia vergeleken.
Om half 5 was het tijd om terug te keren. Als we op het schoolplein aankwamen zagen we dat de jongens klaar stonden om te vertrekken op het scouts-weekend. Ja ja, het was eindelijk eens tijd voor een weekendje alleen met de meisjes. Toen we de jongens hadden uitgewuifd zijn we nog even snel iets gaan drinken in het cafeetje over de school. Om half 8 ben ik de douche ingesprongen om tegen 8 uur de taxi te nemen naar ‘Waanzin’, ons restaurantje waar we op vrijdag altijd gaan eten omdat pizza dan aan de helft van de prijs is. Na een lekker hapje zijn we opstap gegaan. Vandaag gingen we enkel naar Tanduri. Het café naast de bekende ‘Shakatak’. We waren allemaal moe en moesten de volgende dag er weer vroeg uit. We waren met veel, 6 meisjes, Mama en Papa Rainbow, Teacher Wim, Jackson, Saolo en Dennis. Dit maakt het dan nooit echt makkelijk om te betalen waardoor we altijd nog een uur later thuis zijn dan we eigenlijk willen. Maar uiteindelijk aangekomen aan onze huisjes ben ik meteen in mijn bed gekropen.
Deze keer vond ik mijn les heel geslaagd. Alle leerlingen hadden de leerstof onder de knie en konden makkelijk antwoord geven op de vragen. Ik was zo fier op hen. Ik ben er van overtuigd dat de leerlingen dat konden zien aan mijn gezicht. Het geeft in Kenia veel meer voldoening om een geslaagde les te geven. Niet dat ik niet tevreden ben als ik een goede les heb gegeven in België maar je kan hier zien dat de leerlingen vaak veel achterstaan met de leerstof. En als het dan lukt om alle leerlingen de oefeningen te laten maken, ben ik zo gelukkig!
Om kwart na 3 was het tijd om naar het strand te trekken. Deze keer was ik zelf een beetje laat omdat ik nog even op het derde leerjaar moest ‘passen’. Samen met Charlotte ben ik dan wat later naar het strand getrokken. Daar aangekomen zagen we dat de leerlingen zelfs nog niet in het water zaten. Dus we hadden niets gemist. Ik ben langs de kan blijven staan om alles in het oog te kunnen houden. Als je langs de kant staat dan heb je een goed overzicht over de situatie. Ik heb daar een hele tijd met Madame Bernice staan praten. Zij is de leerkracht van het eerste leerjaar. Ze vertelde mij over de Islamieten en de Katholieke in Kenia. En dan hebben we België met Kenia vergeleken.
Om half 5 was het tijd om terug te keren. Als we op het schoolplein aankwamen zagen we dat de jongens klaar stonden om te vertrekken op het scouts-weekend. Ja ja, het was eindelijk eens tijd voor een weekendje alleen met de meisjes. Toen we de jongens hadden uitgewuifd zijn we nog even snel iets gaan drinken in het cafeetje over de school. Om half 8 ben ik de douche ingesprongen om tegen 8 uur de taxi te nemen naar ‘Waanzin’, ons restaurantje waar we op vrijdag altijd gaan eten omdat pizza dan aan de helft van de prijs is. Na een lekker hapje zijn we opstap gegaan. Vandaag gingen we enkel naar Tanduri. Het café naast de bekende ‘Shakatak’. We waren allemaal moe en moesten de volgende dag er weer vroeg uit. We waren met veel, 6 meisjes, Mama en Papa Rainbow, Teacher Wim, Jackson, Saolo en Dennis. Dit maakt het dan nooit echt makkelijk om te betalen waardoor we altijd nog een uur later thuis zijn dan we eigenlijk willen. Maar uiteindelijk aangekomen aan onze huisjes ben ik meteen in mijn bed gekropen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten